Een grafisch project over sociale media
Gemiddeld scrollen Nederlanders zo’n twee uur per dag door sociale media.
Maar wat doet dat met onze sociale interacties? En hoe beïnvloedt het de manier waarop we online met elkaar in gesprek gaan, of botsen?
In Polarisatie Poëzie onderzoek ik als ontwerper, kunstenaar en docent de reacties op het platform Instagram.
Vanuit een grote verzameling opmerkelijke, scherpe en soms confronterende comments onder bijvoorbeeld nieuwsberichten, transformeer ik deze digitale stemmen tot tekstuele poëzie.
Door de opmerkingen uit te printen en fysiek te verspreiden, ontstonden er gesprekken die online niet zouden plaatsvinden. Het tastbare van de teksten maakt dat mensen anders kijken, stoppen en nadenken.
Om de originaliteit van de opmerkingen te behouden, type ik ze letterlijk over, inclusief type- en spelfouten, en maak er grafische ontwerpen van. Deze bundel ik onder andere in de Polarisatie Poëzie-bundel.
De term polarisatie verwijst naar de ongenuanceerde aard van sociale media, terwijl poëzie de opmerkingen verheft en serieus neemt. In boekvorm kun je niet scrollen: je bladert, leest opnieuw, en komt zo op een andere manier in gesprek.
Naast de bundel ontstond de behoefte om deze opmerkingen nog krachtiger de fysieke ruimte binnen te brengen. Posters bleken daarom het juiste middel. Door de ontwerpen uit te vergroten werden de opmerkingen net zo onontkoombaar als sociale media zelf.
Om het werk bovendien interactiever te maken, voorzag ik elke poster van een QR-code die leidt naar de oorspronkelijke Instagrampost. Zo wordt de toeschouwer teruggebracht naar de bron: niet alleen de tekst, maar ook de context.
Op die manier onderzoek ik het spanningsveld tussen humor, privacy en empathie. Wat eerst grappig lijkt, kan ongemakkelijk worden zodra je ziet wie er spreekt, en tegen wie. De anonimiteit valt weg. De opmerking krijgt een gezicht, een richting, een gewicht.
Met Polarisatie Poëzie probeer ik aandacht te vragen voor de polariserende toon van sociale media en hoe iets vluchtigs als een comment
tóch een gesprek waard kan zijn, vooral als we de moeite nemen om het langzaam en met elkaar te kijken.
Tegelijkertijd probeer ik met humor de absurditeit van het leven te laten zien. Ik wil reflecteren op hoe wij als mensen ons verhouden naar elkaar. Met Polarisatie Poëzie wil ik gesprekken openen. Via workshops als docent, of tijdens een expositie.